winterkleding, wallaby's en de fietstocht
Door: Evelien
Blijf op de hoogte en volg Evelien
09 December 2012 | Australië, Wingham
Hoi iedereen!
Na genoeg ervaring te hebben opgedaan als blueberrieplukster, ben ik nu ervaring aan het opdoen als professionele onkruidtrekster. Ik moet zeggen dat het Wwoofen hier toch wel een beetje anders is. Deze keer geen zwembad en sushi. Nee, deze keer is het hard werken voor m’n eten en onderdak.
De eerste dagen moest ik ongeveer 7 uur per dag werken. 5 uur in de ochtend en 2 uur aan het eind van de middag. Op maandag had ik gelukkig redelijk afwisselend werk. Ik moest palen uit de grond trekken met een gereedschap (geen idee hoe het heet). Nadat ik dat had gedaan, mocht ik gras wegknippen langs het huis en de 2 garages. Ten slotte mocht ik nog onkruid gaan trekken. Dat was in de ochtend. Rond een uur of 1 kreeg ik vrije tijd en besloot ik de omgeving te verkennen. Helaas is het stadje Wingham veel te ver lopen dus blijft het bij gras en bomen. Aan het eind van de middag moest ik samen met Mary de kuikentjes gaan verhuizen naar het officiële kippenhok. Ze zijn zo klein maar worden erg groot aangezien ze een beter leven leiden. Deze kippen worden dan ook verkocht voor 25 dollar. Daarna moest ik Mary meehelpen de voet van het paard Pub te verzorgen wat betekende dat ik het touwtje vast moest houden en van alles moest dragen naar de weide. Dit doe ik iedere dag.
De volgende dag mocht ik bramenstruiken verwijderen. Ik had gedacht dat het niet erger kon dan tomaten plukken maar dat kan het wel. Dit is echt het vreselijkste werk wat ik moest doen. Ik droeg een lange broek, een shirt met lange mouwen, regenlaarzen, leren handschoenen en een pet. Hetzelfde als jullie dus alleen dan met 30 graden. Vervolgens moest ik met een gereedschap hard onder de wortels stouwen (duwen, voor de niet-Brabanders) en moest ik ze eruit trekken. Dit deed ik ongeveer 5 uur per dag totdat donderdag aangebroken was. Er kwam afwisseling in mijn werkschema! Ik hoefde deze keer geen bramenstruiken te verwijderen. Nee; ik mocht doornstruiken gaan verwijderen! Wat eigenlijk vrijwel hetzelfde is, alleen dan op een vlakke ondergrond in plaats van op een helling. Het is wel beter in ieder geval en gelukkig kan ik luisteren naar m’n ipod. Ik heb nu vrijwel al mijn muziek geluisterd van Papa Roach tot Ome Henk.
Ook ben ik er nu achter gekomen dat ik minder hoef te werken als ik eerst ga hardlopen. Ik krijg altijd vrije tijd om 12.00 u. Dus nu ga ik iedere ochtend hardlopen wat best wel een avontuur op zich is. Gelukkig is het onmogelijk om te verdwalen aangezien er maar 1 weg is. Terwijl ik aan het hardlopen ben, springen de wallaby’s naast me in de weilanden. Dat is echt een mooi gezicht. Vervolgens moet ik langs een huis en daar hebben ze 2 honden. Niet alleen mijn paardenangst moet ik hier overwinnen, nu ook mijn hondenangst. Ze komen altijd blaffend achter me aangehold en proberen tegen me aan te springen. Vloekend in het Nederlands ren ik vervolgens verder.
Op zaterdag ben ik weer doornstruiken gaan verwijderen en kwam er visite. De bedoeling was dat ik een appeltaart ging bakken maar Mary was vergeten appels te kopen dus dat wordt volgende week. De visite had een klein meisje van 3 jaar oud waardoor ik weer een nieuwe taak kreeg: oppassen! Dit vond ik geen probleem want ze was echt ontzettend lief en had een grote fantasie. ‘I was attacked by aliens!’ ‘Come on Evelien, let’s go to the Goldfishplanet!’.
Vandaag ben ik mee gaan fietsen. Het beloofde heel wat aangezien Roger mij er psychisch op aan het voorbereiden was door uit te leggen hoe de versnellingen werkten. Aangezien mijn technisch inzicht niet helemaal helder is, vroeg hij zich af of het wel zo verstandig was om mee te gaan. Daarnaast moest ik mijn hardloopschoenen dragen want die had ik absoluut nodig, zei hij. Toen we aankwamen op de verzamelplek, waren er al mensen in hun strakke wielrenner broekjes aan het rekken en strekken. Dit wordt een zware tocht in de bergen, dacht ik. Vervolgens begon het grote avontuur en fietsten we langs de snelweg die helemaal vlak was. Na 10 kilometer rustten we voor een koffiebreak en keerden we weer. Het is maar goed dat ik een fiets met versnellingen had, anders had ik het echt niet overleefd.
Ik weet nu in ieder geval dat ik geen farmer word in Australië. Het is een ervaring rijker en ik heb het Australische boerderijleven van dichtbij meegemaakt. Nog 1 weekje overleven en dan is het tijd voor de Blue Mountains en Sydney!
Liefs,
Evelien
Na genoeg ervaring te hebben opgedaan als blueberrieplukster, ben ik nu ervaring aan het opdoen als professionele onkruidtrekster. Ik moet zeggen dat het Wwoofen hier toch wel een beetje anders is. Deze keer geen zwembad en sushi. Nee, deze keer is het hard werken voor m’n eten en onderdak.
De eerste dagen moest ik ongeveer 7 uur per dag werken. 5 uur in de ochtend en 2 uur aan het eind van de middag. Op maandag had ik gelukkig redelijk afwisselend werk. Ik moest palen uit de grond trekken met een gereedschap (geen idee hoe het heet). Nadat ik dat had gedaan, mocht ik gras wegknippen langs het huis en de 2 garages. Ten slotte mocht ik nog onkruid gaan trekken. Dat was in de ochtend. Rond een uur of 1 kreeg ik vrije tijd en besloot ik de omgeving te verkennen. Helaas is het stadje Wingham veel te ver lopen dus blijft het bij gras en bomen. Aan het eind van de middag moest ik samen met Mary de kuikentjes gaan verhuizen naar het officiële kippenhok. Ze zijn zo klein maar worden erg groot aangezien ze een beter leven leiden. Deze kippen worden dan ook verkocht voor 25 dollar. Daarna moest ik Mary meehelpen de voet van het paard Pub te verzorgen wat betekende dat ik het touwtje vast moest houden en van alles moest dragen naar de weide. Dit doe ik iedere dag.
De volgende dag mocht ik bramenstruiken verwijderen. Ik had gedacht dat het niet erger kon dan tomaten plukken maar dat kan het wel. Dit is echt het vreselijkste werk wat ik moest doen. Ik droeg een lange broek, een shirt met lange mouwen, regenlaarzen, leren handschoenen en een pet. Hetzelfde als jullie dus alleen dan met 30 graden. Vervolgens moest ik met een gereedschap hard onder de wortels stouwen (duwen, voor de niet-Brabanders) en moest ik ze eruit trekken. Dit deed ik ongeveer 5 uur per dag totdat donderdag aangebroken was. Er kwam afwisseling in mijn werkschema! Ik hoefde deze keer geen bramenstruiken te verwijderen. Nee; ik mocht doornstruiken gaan verwijderen! Wat eigenlijk vrijwel hetzelfde is, alleen dan op een vlakke ondergrond in plaats van op een helling. Het is wel beter in ieder geval en gelukkig kan ik luisteren naar m’n ipod. Ik heb nu vrijwel al mijn muziek geluisterd van Papa Roach tot Ome Henk.
Ook ben ik er nu achter gekomen dat ik minder hoef te werken als ik eerst ga hardlopen. Ik krijg altijd vrije tijd om 12.00 u. Dus nu ga ik iedere ochtend hardlopen wat best wel een avontuur op zich is. Gelukkig is het onmogelijk om te verdwalen aangezien er maar 1 weg is. Terwijl ik aan het hardlopen ben, springen de wallaby’s naast me in de weilanden. Dat is echt een mooi gezicht. Vervolgens moet ik langs een huis en daar hebben ze 2 honden. Niet alleen mijn paardenangst moet ik hier overwinnen, nu ook mijn hondenangst. Ze komen altijd blaffend achter me aangehold en proberen tegen me aan te springen. Vloekend in het Nederlands ren ik vervolgens verder.
Op zaterdag ben ik weer doornstruiken gaan verwijderen en kwam er visite. De bedoeling was dat ik een appeltaart ging bakken maar Mary was vergeten appels te kopen dus dat wordt volgende week. De visite had een klein meisje van 3 jaar oud waardoor ik weer een nieuwe taak kreeg: oppassen! Dit vond ik geen probleem want ze was echt ontzettend lief en had een grote fantasie. ‘I was attacked by aliens!’ ‘Come on Evelien, let’s go to the Goldfishplanet!’.
Vandaag ben ik mee gaan fietsen. Het beloofde heel wat aangezien Roger mij er psychisch op aan het voorbereiden was door uit te leggen hoe de versnellingen werkten. Aangezien mijn technisch inzicht niet helemaal helder is, vroeg hij zich af of het wel zo verstandig was om mee te gaan. Daarnaast moest ik mijn hardloopschoenen dragen want die had ik absoluut nodig, zei hij. Toen we aankwamen op de verzamelplek, waren er al mensen in hun strakke wielrenner broekjes aan het rekken en strekken. Dit wordt een zware tocht in de bergen, dacht ik. Vervolgens begon het grote avontuur en fietsten we langs de snelweg die helemaal vlak was. Na 10 kilometer rustten we voor een koffiebreak en keerden we weer. Het is maar goed dat ik een fiets met versnellingen had, anders had ik het echt niet overleefd.
Ik weet nu in ieder geval dat ik geen farmer word in Australië. Het is een ervaring rijker en ik heb het Australische boerderijleven van dichtbij meegemaakt. Nog 1 weekje overleven en dan is het tijd voor de Blue Mountains en Sydney!
Liefs,
Evelien
-
09 December 2012 - 11:42
Mama:
Hoi Evelien,
Ik weet nu wat we je de komende zomer kunnen laten doen in de tuin! Wat ik uit je verhaal opmaak is dat we je niet hoeven op te geven voor " boer zoekt vrouw" toch jammer! Was een uitgelezen kans om je aan de man te helpen. Misschien een nieuw programma " hardloper zoekt vrouw" misschien kun je in je volgende Wooff baantje beter iets met kinderen zoeken?
Groetjes
Mama -
09 December 2012 - 15:44
Marlot:
Ik hou echt van je sarcasme haha
-
10 December 2012 - 19:00
Emily:
Hey!
Ik heb bramen in de tuin en ik ging ze vroeger ook wel plukken in het bos. Ik vond het nooit leuk, laat staan dat je bramenstruiken eruit moet halen... Of doornstruiken, of wat voor struik dan ook. Maar verder klinkt je werk erg interessant. Al denk ik dat het meer iets is voor jou dan voor mij. Ook al valt het boerderijleven voor jou ook wat tegen, zo te lezen. Achja, als je ergens een leuke Australiër tegen komt, weet je nu dat je eerst even moet checken of hij geen boer is, voordat je misschien verliefd wordt!
-
22 December 2012 - 17:41
Marianna:
Beste Evelien,
Op grote afstand lezen wij de verslagen van jouw avontuur. Ze zijn erg vermakelijk. Je verslag van 9 dec bevat wel veel symboliek voor de decembermaand: doornstruiken en een kind van 3 van een andere planeet. Met jouw bijbelkennis moet je hierbij wellicht ff doordenken. En ik kan me voorstellen dat jij bij decembermaand ergens anders aan denkt: je eigen verjaardag! Daar hoort geen doornstruik bij maar wel slingers! Herval een bijzondere verjaardag zijn. Van ons 4: hartelijk gefeliciteerd en eenheden fijne dag!
Hartelijke groet, Marianna -
22 December 2012 - 17:45
Marianna:
Stomme autocorrectie op de I pad. Maar dat had je vast wel door.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
