bootje varen, oergeluiden en de update
Blijf op de hoogte en volg Evelien
10 Maart 2016 | India, Coimbatore
Ik heb al een tijdje niets meer gepost. Daarom bedacht ik mij dat ik weer eens iets moest plaatsen.
Het gaat een stuk beter met mij (en met Hanneke) dan 2,5e week terug. We proberen er zoveel mogelijk op uit te gaan door wat lucht te krijgen van het project zelf. We zijn daarom naar onder andere de Monkey Falls, Isha Yoga centre (de rust was heerlijk) en wat andere watervallen geweest waar we eindelijk konden zwemmen (wel met onze kleding aan natuurlijk).
Verder eten we iedere dag een kilo druiven die we dan halen op de markt in Ukkadam. Op zondag is het feest en halen we kiwi's, pruimen en dikke druiven in de supermarkt.
Afgelopen 3 dagen zijn we naar Ooty geweest samen met twee vrijwilligers uit Chennai van een ander project (Jochem & Esther). Zij kwamen eerst aan in Coimbatore dus besloten we ze eerst de stad te laten zien. Onderweg kwamen we echter twee broertjes tegen van het 3 maanden-project die niet van het terrein af mogen. Het leek erop dat ze met de bus wilden ontsnappen. Echter brachten wij ze weer terug naar het project. Iets waar ik een beetje gemixte gevoelens bij kreeg.
Na Coimbatore te hebben geshowd, zijn we dinsdagochtend met de bus naar Ooty gegaan. Daar was het 25 graden (15 graden kouder dan in Coimbatore) wat heerlijk verfrissend was. Toen we bij het hotel aankwamen, waren we zo ontzettend blij. Het hotel had gewoon een douche! Een douche! Die dinsdag zijn we eigenlijk vooral opzoek gegaan naar eten en hebben we bootje gevaren. Tegen al mijn principes in, zijn we toen bij Domino's gaan eten. Ik denk dat ze tegenwoordig kunnen waarschuwen voor maagklachten bij Domino's in plaats van bij Indiaas eten.
Die woensdag zijn we een trekking gaan doen met een gids en hebben we de meest prachtige landschappen gezien. In de avond zijn we Indiaas gaan eten en deden we alsof we weken niks gekregen hadden. Ik moet zeggen dat dit het lekkerste eten is wat ik ooit in mijn leven heb geproefd. Dus mocht je een keer lekker willen eten, ga naar Ooty.
Vandaag hebben we in de ochtend nog de Pykara falls bezocht en zijn we vervolgens weer gaan eten in Willy's café wat er heel schattig uitzag. Toen zijn we met het stoomtreintje (15 km/ u) naar Mettupalaiyam gegaan. Bij iedere tunnel maakten de mannen allemaal oergeluiden om te laten zien hoe leuk ze het wel niet vonden. Ik snap ook niet waarom we dat niet doen in NL bij de ns.
En nu zijn we weer home sweet home op het project. Op het project is er niet extreem veel veranderd. Er zijn in totaal 8 (?) nieuwe jongens bijgekomen en er zijn er ook een paar weg gegaan. De begeleider gaf aan dat die wel weer terug zou komen omdat hij zich toch wel weer in de nesten zou werken. Ook hebben we enigszins meer duidelijkheid nu. Er schijnt een instantie boven het project te hangen die beslist of de jongens mogen blijven of niet en voor hoe lang. Als project kunnen zij echter niet aangeven bij die organisatie van: 'joh, het kind is hier alweer voor de 7e keer. volgens mij moet er iets anders gebeuren'. Verder schijnt er wel sociale controle worden gevoerd. Zo moet de buurt, de ouders en de school erop letten dat het kind wel naar school gaat. De opvoedingsondersteuning die men geeft is echter vaak een kort gesprek wat soms via de telefoon gaat. ik ben mij toen meer gaan verdiepen in de cultuur en de theorie van Maslow (ik zal hier niet verder op ingaan, want dit is een reisverslag). In ieder geval, waar het op neer komt: ik ben op dit moment heel erg aan het puzzelen.
Verder ben ik bezig met een advies maar moet ik nog flink wat onderzoek doen. Op dit moment begrijp ik het idee achter het slaan beter (effectief op korte termijn, onwetendheid, machteloosheid) en zie ik dat mensen echt wel willen veranderen. Ik moet nog met anderen praten dus ik ben benieuwd wat ik van hen te horen krijg.
Hanneke heeft trouwens besloten om eind maart weg te gaan. Dit betekent dat ik dan alleen (veilig en wel) op het project zal zitten. Gelukkig komt mama 23 april en zijn er wellicht nog andere vrijwilligers in Coimbatore waarmee ik kan optrekken. Ook kan ik nog af en toe op en neer naar Chennai naar Jochen en Esther. Verder ben ik toch druk aan de studie en een einzelganger dus dat komt wel goed.
Dit was een beetje een rommelig verslag maar dat komt ook omdat er in 2,5e week heel veel afwisselende dingen gebeuren.
Hier is het trouwens het begin van de zomer (40 graden) dus geniet vooral van het koude weer in Nederland!
Liefs,
Evelien
-
10 Maart 2016 - 19:41
Pascal:
Hoi Evelien,
Erg leuk verslag en goed dat je even iets anders hebt gedaan. Heb de foto's ook gezien op Facebook via Paul. Erg mooi en gelukkig zijn er nog anderen ook al ben je een einzelgänger. Van wie zou je dat toch hebben? Je zal vast nog wel meer ontdekken over de instanties en bureaucratie. Bijzonder dat je die jongetjes tegen kwam. Die waren zeker geschrokken? Ben benieuwd wat je op het einde allemaal hebt ontdekt over wat anders en beter kan. Heel veel plezier nog en mama kijkt ook al uit naar de reis.
Liefs
Papa
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley