De kerk, afscheid nemen en de Mount Everest

Hoi!

Hierbij alweer mijn laatste verslag omdat mijn stage vanaf vandaag officieel is afgelopen. De laatste maand ben ik veelal bezig geweest met het afronden van alle opdrachten. Verder heb ik ook afscheid kunnen nemen van de jongens. Ik ga ze allemaal stuk voor stuk missen en zal ook zeker nog aan ze denken gedurende mijn reis en thuis in Nederland. De laatste weken heb ik ze leren kaften. Jawel, al dat kaften is nog ergens goed voor geweest. Dus nu lopen alle jongens rond met boeken die gekaft zijn van krantenpapier waardoor je constant denkt dat er een krant ligt. Verder is het mij ook opgevallen dat de jongens hier alles in hun thee doen. Echt letterlijk alles. Cornflakes, koekjes, chips.. noem maar op. Oh, en ze eten hier meel. Het is wel een soort zoete meel maar het blijft er bijzonder uitzien hoe de jongens meel eten. Er zijn verder nog al wat wisselingen geweest binnen zowel de CWC als bij de kleinere jongens. Jongens komen en gaan wat best moeilijk is om te zien. Ik ben daar dan ook nooit gewend aan geraakt.
Voor het afscheid had ik wat snacks geregeld tijdens het film kijken (de Indiase versie van ‘Intouchable’). In de avond had ik vervolgens een dansshow geregeld. De jongens hoefden van mij verder niets voor te bereiden. Ik had mij namelijk al zo erg aangepast aan de cultuur dat ik er vanuit ging dat dat er toch niet van zou komen. In het begin was het dan ook heel geforceerd dat groepjes werden opgeroepen. Uiteindelijk liep het wat meer los en stond uiteindelijk iedereen op het podium te dansen. De kinderen hadden in ieder geval heel veel plezier.
Verder heb ik het hardlopen de laatste 4 weken weer opgepakt en ben ik sindsdien 3 keer in de week gaan hardlopen met Asaki muti. Iedere keer na afloop wel Indiase thee met een dikke laag suiker want ja. Die balans moet er natuurlijk wel blijven.
Ook ben ik als ware gelovige nog een paar keer mee gegaan naar de kerk. Ik merkte dat ik er net zo geïnteresseerd in was als alle andere jongens die om zich heen zaten te kijken. Sommigen hadden zelfs nog de stip op hun hoofd van de hindoetempel. Het personeel is dan ook niet gek en merken dat ze toch niet zullen veranderen. Daarom is er besloten om ergens in juli (Indiase datum waarschijnlijk december) ook naar de tempel te gaan. Dan kunnen de jongens kiezen.
Deze avond heb ik nog een afscheid gekregen van de jongens. Deze keer hadden ze wel iets voorbereid en deden ze allerlei dansjes en zongen ze liedjes. Ik kreeg zelfs zelfgemaakte knutselwerkjes. Het was een erg leuk afscheid en ik ga het dan ook echt missen.

Morgen vertrek ik naar Delhi en zie ik eindelijk Hitesh weer na 5 maanden! Daar blijven we maar kort waarna we doorgaan naar Agra om de Taj Mahal enzo te verkennen. Vervolgens terug naar Delhi om naar Nepal toe te vliegen voor 2 weken. We hebben nog geen idee wat we daar gaan doen aangezien we dat eigenlijk nooit weten. Net zoals dat we niet wisten dat het dan monsoon seizoen in Nepal is. Beetje jammer maar hee. Ik kom uit Nederland, Hitesh uit Engeland. We zijn wel wat regen gewend. Misschien gaan we wel de Mount Everest beklimmen ofzo. We kijken wel hoe alles loopt.

Bij deze het laatste reisverslag! Hopelijk hebben jullie genoten van mijn buitengewoon spannende verhalen. Vanaf 16 juli ben ik weer in Nederland dus tot dan!

Liefs,
Evelien